Pocieszyciel serca, żołądka, rozumu i wszystkich ludzkich komórek nerwowych... - tak pisano o rozmarynie w roku 1695 w książce Delicje królewskie.

Rosmarinus officinalis to niezwykle aromatyczna roślina, pochodząca z Azji Mniejszej i południowej Europy (zwłaszcza z regionu Morza Śródziemnego). Ten zimozielony krzew posiada srebrno-zielone liście w kształcie igieł, a jego kwiaty, które pojawiają się późną wiosną mają, w zależności od gatunku, różną barwę.
Obecnie uprawia się następujące gatunki rozmarynu:
- Rosmarinus officinalis var. albiforus ma białe kwiaty i jest najbardziej cenionym, pod względem kulinarnym i leczniczym gatunkiem rozmarynu
- Rosmarinus officinalis 'Tuscan Blue' kwitnie na niebiesko-fioletowo
- Rosmarinus officinalis 'Severn Sea' o błękitnych kwiatach


Historia rozmarynu

Rozmaryn sięga swą historią czasów starożytnych, kiedy używany był przez Egipcjan, Greków i Rzymian  podczas ceremonii religijnych jako składnik kadzideł. Uważano go wówczas za święte ziele, którym dekorowano marmurowe posągi. Studenci nosili girlandy z rozmarynu, który miał stymulować pamięć i umysł. Był także elementem ślubnych wiązanek, również w późniejszych wiekach.

Jak używać?

Rozmaryn stosowany jest w kuchni w postaci świeżej i suszonej.  Można użyć całą gałązkę rozmarynu, pojedyncze listki, a suszone również zmielić. Ze względu na bardzo wysokie właściwości aromatyczne świeżego rozmarynu stosujemy dość oszczędnie. Suszony jest łagodniejszy.

Do czego stosować?

• do dań z pomidorów
• do wszelakich dań śródziemnomorskich.
• wzbogaci smak grzybów,
• wzbogaci smak smażonej ryby
• wzbogaci aromat mięs: jagnięciny, drobiu i dziczyzny
• sprawdzi się również jako przyprawa marynaty do ryb.

fot: sxc.hu